De nieuwste van David Gogo komt net mijn brievenbus ingetuimeld. En ik ben een beetje benieuwd. Verleden jaar vertelde David me bij een Duveltje, in de coulissen van de Borre te Bierbeek, tijdens het Blues d’ Up festival, in de doorgezakte sofa…effe ademhalen…, dat hij ‘envisageerde’ om eens wat anders te doen dan blues. ‘Himmel’ reageerde ik geschrokken, ‘je gaat toch niet electronisch drum-en-beaten ?’
‘Well…nee zo extreem wil ik het ook niet gaan zien, trouwens, wat is drum-en-beaten ?’

“Different Views” is de titel van het schijfje dat verpakt is in een fraaie digipack, met op de voorzijde een frisgewassen en geschoren Gogo, in maatpak en zijn Gibson Gold-top met Bigsby vóór zich houdend. Je zou bijna zeggen David Gigolo in plaats van Gogo.. .ware het niet, geachte lezers, dat hij zijn onmetelijke voeten heeft gehuld in schoenen van cowhide ! Witte dan nog wel, met zwarte vlekken, gelijk hollandsche koeiebeesten. Als je het digipackje openplooit, ligt daar in vol ornaat, of liever in niet zoveel ornaat en languit, ene bevallige deerne die schijnbaar achteloos Gogo’s gold-top bepotelt.

“Different Views”, inderdaad. Hij heeft zijn woord van in april 2008 in Bierbeek gestand gedaan. Dit album bevat geen greintje blues, amper een bluesrockje of twee en hooguit één boogie-getint nummer “Where the Devil Won’t Go”. Ik moet terug naar de vroege jaren zeventig om de sfeer die over dit plaatje hangt, met bands als The Free, Bad Company, Marc Bolan terug te vinden. The Outlaws hoor ik in het Southern rock -getinte “Erase My Trace”, de Stones in hun ‘Tattoo You’-periode zitten in “I’ll Get Over It”. Het mooie “Don’t Bring Me Down” evokeert The Animals met Eric Burdon. Ik blij dat ik dit nummer nog eens hoor. Kinderlijk verheugd haast. Dit is trouwens, samen met “Gold” van John Stewart, bekend van Kingston Trio en Fleetwood Mac (de niet-blues versie met Buckingham) het enige nummer dat hij niet zelf schreef.

Dus zoals ik al zei, geen blues, maar toch een zeer aardige plaat voor wie ook van goeie pop-rock houdt, zoals we die dertig jaar geleden al hoorden en die nog altijd best te pruimen valt.

And the musicians are :

1. David Gogo : vocals & many guitars
2. William Arthur Hicks : drums
3. Rick May : bass
4. Rick Hopkins : Hammond organ

And the guests are :

1. Shaun Verreault : vocals on # 4 & 8
2. Miss Carolyn Mark : vocals on # 6
3. Steve Marriner : harmonica on # 7
4. Jona Kristinsson : vocals on # 1, 3, 5,7 & 11
5. Phil Dwyer : sax on # 4 & 9
6. Tina Jones : trumpet on # 9
7. Darcy Phillips : keyboards on # 5
8. Russell Broom : guitar & percussion, here & there
9. The Falcon : hand claps where necessary
10. Shiloh Durkee : pin-up girl

witteMVS